मुलांना आई-बाबा दोघेही हवे असतात. दोघांबरोबर त्यांचं एक वेगळं नातं असतं आणि हे नातं समृध्द करण्यासाठी दोघांनीही प्रयत्न करायला हवे असतात. बऱ्याच घरांमध्ये मुलं वडिलांच्या वाट्याला खूप कमी वेळा येतात. मुलांच्या लालन-पालनाचा बराचसा भार आईवर असतो. आपला समाज पुरुषाला केवळ अधून-मधूनच बाबा होऊ देतो. बाबाची ‘आर्थिक भार उचलणारा, रक्षण करणारा’ ही प्रतिमा अनेक घरांना जास्त आवडते. काही घरात मुलांना कुणाचातरी धाक हवाच म्हणून बाबाचा बागुलबुवा केला जातो. पण यातून मुलं आणि बाबांचं प्रेमाचं आणि सशक्त नातं तयार होत नाही. याउलट आपल्या मुलांसाठी, जोडीदारासाठी आणि घरासाठी मनापासून वेळ देणारा बाबा मुलांपुढे एक चांगलं उदाहरण बनू शकतो.

बाल-केंद्री कुटुंब हवं!

मुलं लहान असण्याचा आणि करिअरमध्ये काहीतरी करून दाखवण्याचा काळ बहुतेकदा एकच असतो. अशा वेळेस आई-बाबांनी एकत्र मिळून जबाबदाऱ्या पार पडल्या तर घरातल्या आनंदी उर्जेचा फायदा सगळ्यांनाच मिळतो.

मुलं आणि त्यांच्या गरजा, त्यांचा आनंद, त्यांची सर्वांगीण वाढ या गोष्टी केंद्रस्थानी ठेऊन जेंव्हा एखादं घर चालतं तेंव्हा सक्षम, संवेदनशील, सुजाण मुलं आणि माणसं तयार होतात. या बालकेंद्री घराचं ध्येय डोळ्यासमोर ठेऊन आई, बाबा दोघांनीही काम करत असताना एकमेकांना समजून घेऊन, काही वेळेस मुद्दाम ठरवून मुलांबरोबर वेळ घालवला, त्यांच्या खेळात सहभाग घेतला आणि आपल्या काही कामात त्यांना सहभागी करून घेतलं तर संपूर्ण कुटुंबाला आनंद आणि समाधान मिळू शकेल.

बाबा, मी आणि मस्ती

बाबांना मुलांबरोबर करता येतील अश्या काही ऍक्टिव्हिटीज!! मुलं आणि बाबा एकत्र मजेत वेळ घालवतील. बाबांबरोबरच्या छान आनंदी आठवणी मुलांच्या मनात तयार होतील.